0
کار داوطلبانه بخشی از فرهنگ کانادایی است که احترام زیادی هم برایش قائل هستند. معمولاً کار داوطلبانه از زمان مدرسه بچه‌ها آغاز می‌شود و تا هنگام کهنسالی ادامه پیدا می‌کند.
چند ساعت محض رضای خدا
کانادایی‌های داوطلب به طور متوسط حدود ۵۰ ساعت در سال کار داوطلبانه می‌کنند که بیشتر کمک به سازمان‌های محلی و انجام کارهای دسته‌جمعی در داخل یک محله می‌شود. وقتی نوبت به سازمان‌های مذهبی می‌رسد این آمار تا ۸۰ ساعت در سال هم بالا می‌رود و برای سایر سازمان‌ها مثل انجمن‌های بیماری‌های خاص و مراکز کمک به بیخانمان‌ها آمار متوسط به حدود ۳۰ ساعت در سال می‌رسد.
وقتی این حجم کار را در دستمزد کانادایی ضرب کنید، بیشتر متوجه حجم عظیم صرفه‌جویی اقتصادی که این همیاری همگانی ایجاد می‌کند، می‌شویم.
ریتا، یک قهرمان داوطلب
وقتی صحبت از کار داوطلبانه می‌شود، کانادا لیستی بلندبالا از قهرمانانی دارد که زندگی خود را وقف کمک به مردم کرده‌اند. در این میان تعریف کردن داستان «ریتا» نه به دلیل خاص بودن آن بلکه صرفاً به منظور نگاه انداختن به مثالی در این باره است.
ریتا که به خاطر بیماری مادرش هیچ‌گاه فرصت ازدواج پیدا نکرد، در همه زندگی معلم دبستان بود. زمانی که در سال ۱۹۸۲ مادرش فوت کرد او فوراً به یک مرکز نگهداری از سالمندان مراجعه کرد تا تجربیات ارزشمند خود در نگهداری از سالخوردگان بیمار را در اختیار نیازمندان بگذارد.
او که در آن زمان خیلی جوان بود هنوز فرصت ایجاد یک زندگی معمولی و گذراندن باقی عمرش در کنار همسر و فرزندان احتمالی خود را داشت اما انتخاب ریتا کمک به نیازمندان بود.
از آن زمان حدود ۳۶ سال می‌گذرد و در همه این مدت ریتا کار کرده است تا جاییکه کسانی که از ریتا کمک می‌گرفتند حتی از خود او هم جوان‌تر بودند.
سرانجام ریتا در سن ۹۱ سالگی و جلوی تلویزیون محبوبش که از آن مسابقات هاکی فراوانی تماشا کرده بود، مخصوصاً مسابقات تیم کانیدین مونترال را، در حالی درگذشت که در دوران زندگیش به طور متوسط سالی پنج هزار ساعت کار داوطلبانه کرده بود.
داشتن سابقه کار داوطلبانه توی رزومه برای گرفتن کار خیلی مهمه و اگر شما بخواهید در یک رشته ای بصورت واقعی کار کنید و تجربه کار داوطلبانه توی اون کار رو داشته باشید هم راحت بهتون توی دانشگاه تو اون رشته پذیرش میدهند و هم خیلی راحت تر میتوانید کار بگیرید (منظورم کارهایی تخصصی و مهمه نه مثلا کار داوطلبانه توی سوپر مارکت)
چند ساعت محض رضای خدا
کانادایی‌های داوطلب به طور متوسط حدود ۵۰ ساعت در سال کار داوطلبانه می‌کنند که بیشتر کمک به سازمان‌های محلی و انجام کارهای دسته‌جمعی در داخل یک محله می‌شود. وقتی نوبت به سازمان‌های مذهبی می‌رسد این آمار تا ۸۰ ساعت در سال هم بالا می‌رود و برای سایر سازمان‌ها مثل انجمن‌های بیماری‌های خاص و مراکز کمک به بیخانمان‌ها آمار متوسط به حدود ۳۰ ساعت در سال می‌رسد.
وقتی این حجم کار را در دستمزد کانادایی ضرب کنید، بیشتر متوجه حجم عظیم صرفه‌جویی اقتصادی که این همیاری همگانی ایجاد می‌کند، می‌شویم.
ریتا، یک قهرمان داوطلب
وقتی صحبت از کار داوطلبانه می‌شود، کانادا لیستی بلندبالا از قهرمانانی دارد که زندگی خود را وقف کمک به مردم کرده‌اند. در این میان تعریف کردن داستان «ریتا» نه به دلیل خاص بودن آن بلکه صرفاً به منظور نگاه انداختن به مثالی در این باره است.
ریتا که به خاطر بیماری مادرش هیچ‌گاه فرصت ازدواج پیدا نکرد، در همه زندگی معلم دبستان بود. زمانی که در سال ۱۹۸۲ مادرش فوت کرد او فوراً به یک مرکز نگهداری از سالمندان مراجعه کرد تا تجربیات ارزشمند خود در نگهداری از سالخوردگان بیمار را در اختیار نیازمندان بگذارد.
او که در آن زمان خیلی جوان بود هنوز فرصت ایجاد یک زندگی معمولی و گذراندن باقی عمرش در کنار همسر و فرزندان احتمالی خود را داشت اما انتخاب ریتا کمک به نیازمندان بود.
از آن زمان حدود ۳۶ سال می‌گذرد و در همه این مدت ریتا کار کرده است تا جاییکه کسانی که از ریتا کمک می‌گرفتند حتی از خود او هم جوان‌تر بودند.
سرانجام ریتا در سن ۹۱ سالگی و جلوی تلویزیون محبوبش که از آن مسابقات هاکی فراوانی تماشا کرده بود، مخصوصاً مسابقات تیم کانیدین مونترال را، در حالی درگذشت که در دوران زندگیش به طور متوسط سالی پنج هزار ساعت کار داوطلبانه کرده بود.
داشتن سابقه کار داوطلبانه توی رزومه برای گرفتن کار خیلی مهمه و اگر شما بخواهید در یک رشته ای بصورت واقعی کار کنید و تجربه کار داوطلبانه توی اون کار رو داشته باشید هم راحت بهتون توی دانشگاه تو اون رشته پذیرش میدهند و هم خیلی راحت تر میتوانید کار بگیرید (منظورم کارهایی تخصصی و مهمه نه مثلا کار داوطلبانه توی سوپر مارکت)